ای جان چقدر برای کودکی ام دلم تنگ میشود . برای روزهایی که چیزی نداشتم و همه چیز را برای دیگران میخواستم و از خودم صرف نظر میکردم . روحم لطیف تر از همه ی سالهای عمرم بود . بارن بنویس شاید با باریدن قلمت دردت تسکین یابد و غمهای من سرریز تر . . . دلتنگ نباش باران می باردووو....