قدمهای صورتی

نازکم تمام تو زندگیم وجوانه زندگیم بیا و با قدمهای شادت از این همه رنج تنهایی

                  رهایم کن... همه حرفم را به عشق دل کوچکت قورت میدهم فقط بدان کوه غمم

                تورا ندارم ومادر هم کنارم نیست کاش بود ودعوایم میکرد سرم غر میزد دور است

               ازمن و زندگیم دور است وشایدهم بهتر که اگر نزدیک بود از غصه ام غصه دارترازمن

              میشد.فدای تو وقدم های صورتیت نازکم...حرف دلم زیاد است وغمم فراتر از بیان

            اما دل نازک تو حیف است بشنود تمام دردهای تنهایی مرا